Wie z’n billen brandt…
30 oktober 2019 I Klaas van der Galiën, directeur Track Software
Wie z’n billen brandt, moet op de blaren zitten. Het spreekwoord wil zoveel zeggen als: ‘Als je iets doms doet, moet je de gevolgen dragen. En het liefst zonder klagen’. En dat is eigenlijk het motto van een opmerkelijk vonnis in een loonsanctie-zaak. Een werkgever klaagde met succes zijn arbodienst aan. Hij wilde die loonsanctie verhalen, maar de arbodienst gaf niet thuis. De afgesproken dienstverlening was immers netjes geleverd? En men had bovendien die aansprakelijkheid uitgesloten. Verder meende de arbodienst dat áls ze al aansprakelijk was, dan op zijn beurt de door haar ingehuurde bedrijfsarts die schade maar zou moeten betalen.
Deskundigenoordeel UWV
Het bijzondere in deze zaak was dat er twee keer een UWV Deskundigenoordeel gevraagd was. Beide keren had het UWV gerapporteerd dat de werknemer belastbaar werd geacht voor 20 uur per week. Echter: de door de arbodienst ingehuurde bedrijfsarts gaf een ander oordeel. Hij meende dat betrokkene niet geschikt was om te werken, ook niet voor aangepast werk. Geen benutbare mogelijkheden dus.
Onbegrijpelijke fout
Het ligt in de lijn der dingen dat je dan geduvel krijgt. Dat vond die rechter ook. De arbodienst heeft in deze zaak “onbegrijpelijke fouten gemaakt, althans laten maken”. Zo staat het met zoveel woorden in dit vonnis. Je moet als professional zo’n afwijking gedegen medisch onderbouwen. En dat was niet gebeurd. Wat de arbodienst in deze zaak presteert klopt niet met wat je van een redelijke handelend en bekwaam adviseur mag verwachten. Daarom is de arbodienst tekort geschoten en veegt de rechter ook die uitsluiting van aansprakelijkheid van tafel. Kassa!
Casemanager is regisseur
OK. Maar hoe zit het dan met die bedrijfsarts? Die heeft toch een ‘verkeerd’ advies gegeven of dingen nagelaten die hij had moeten doen? Waarom is het dan tóch de arbodienst in plaats van de ingehuurde arts die op de spreekwoordelijke blaren moet zitten? Mag de arbodienst dan niet blind varen op het advies van de bedrijfsarts?
De rechter oordeelde dat de casemanager van de arbodienst de regie had over de verzuimbegeleiding. De casemanager had het overzicht en kon de risico’s inschatten. Hij had moeten opmerken en begrijpen dat de adviezen van de arts afweken van het UWV deskundigenoordeel. Het is daarom zijn taak de bedrijfsarts om opheldering te vragen. Maar dat had hij niet gedaan. Daarom is de arbodienst gewoon aansprakelijk voor die schade.
Opmerkelijk
De druiven zijn voor de één of de ander misschien zuur – gelukkig was de arbodienst goed verzekerd. Verzuimprofessionals doen dingen met hun verstand, maar zeker ook met hun hart. En verliezen daarbij – zoals deze zaak illustreert – soms ‘de regeltjes’ uit het oog.
Maar dat van die rol van de casemanager vind ik eigenlijk wel opmerkelijk. De bedrijfsarts geniet terecht een hoge status in ons vakgebied. Zijn woord is wet – en daar leg je je dan bij neer. Maar deze rechter zegt: Het is de casemanager die aan de touwtjes trekt.
Het is maar dat u de regeltjes kent.
Meer weten?
Neem contact op met Klaas van der Galiën, directeur Track Software.
Bel 024 – 381 6868 of laat uw gegevens achter.